donderdag 10 oktober 2013
Lichaamstaal
For English version click: Body language
Je hebt de term "lichaamstaal" vast wel eens gehoord. Vandaag wil ik schrijven over een ander soort lichaamstaal...hoewel, misschien toch niet anders. hier is het verhaal.
Gedurende mijn leven ben ik diverse manieren tegengekomen om meer met mijn eigen lichaam in contact te komen, meer met wie ik werkelijk ben, om mijn leven meer inhoud te geven en om die zaken kwijt te raken die negatief voor me uitpakten. Ik volgde veel cursussen over (emotioneel) lichaamswerk, Reiki, Qigong, de Helende Reis, Rebalancing, diverse modules vanuit Lightworker, en mijn leven werd steeds stabieler, overvloediger en vreugdevoller.
Nog nooit heb ik het leven zo mooi en vol van liefde ervaren als tegenwoordig. Ik ben vol dankbaarheid naar het leven zelf. Natuurlijk weet ik ook wel dat het allemaal gemanifesteerd wordt door mijn eigen verlangens en dromen, en ik ben dan ook nooit gestopt om er in te blijven geloven. Ik respecteer en eer dan ook, datgene wat om ons heen is en wat ons helpt om datgene te krijgen wat we nodig hebben op een diepe manier.
En toch, de laatste maanden heb ik last van verschillende pijntjes, niet erg, maar wel erg oncomfortabel. Elleboog, ruggengraat, tanden, hoofd, schouders. En ze komen regelmatig terug. Word ik ouder? Is het de nieuwe energie waarbij onze lichamen mogen veranderen om in hogere frequenties te kunnen zijn? Het is geen stress of zwaar werk. Maar wat is het dan? Een ding komt echt regelmatig terug en dat geeft zorgt voor heel wat probleempjes gedurende de dagelijkse praktijk. En dat is dat het in mijn onderrug schiet. Soms, alleen al bij het optillen van een kopje thee voel ik een steek wat maakt dat ik me een dag of soms twee minder makkelijk kan bewegen. Op andere dagen kan ik zwaar werk doen, tillen en in de meest onhandige houding aan het werk zijn zonder problemen.
Vanmorgen werd ik wakker met het idee om er eens rustig en comfortabel voor te gaan zitten en te zien of er een antwoord in me op zou komen op deze kwestie. Ik besloot om mijn lichaam gewoon te vragen of het me meer kon en wilde vertellen. Ik moest denken aan een aantal Journey technieken en meteen zag ik mezelf door mijn ruggengraat naar beneden zakken, precies naar de pijnlijke plek. Daar aangekomen keek ik in het rond en voelde al direct een soort kou en "niet begrepen zijn". Dus ik vroeg aan de ruggengraat wat er aan de hand was. Het antwoord wat meteen kwam was dat het zich niet sterk genoeg voelde om mij staande te houden en te supporten in alles wat ik deed en wilde doen. Ergens herkende ik dit wel, het was een heel oude overtuiging van mijzelf, waar ik jaren geleden ook al eens aan had gewerkt. Ik werd nu gewezen op een van de nekwervels (de zesde, werd me verteld terwijl ik niet eens weet of deze bestaat). Maar goed, daar was het dan, en de boodschap kwam meteen binnen: "Jouw denken heeft ons altijd laten weten dat wij als wervels erg kwetsbaar zijn, speciaal toen na dat ongeluk". Plotseling kwam alles ineens weer terug. Toen ik 17 was heb ik een ongeluk gehad op het honkbalveld tijdens een wedstrijd waarbij ik een ernstige blessure aan de nek opliep en drie maanden in het ziekenhuis heb gelegen. Nadat ik weer op de been was bleek mijn nek nog een aantal jaren zeer gevoelig voor aanrakingen en niemand mocht mij daar dus aanraken. Het was toen dat de overtuiging van kwetsbaarheid zich nestelde in de nek en door werd gecommuniceerd naar de rest van de ruggengraat. Ik besloot aan de wervels uit te leggen dat het voor die tijd een uiterst goede beslissing was, een goede bescherming tegen verdere beschadiging, maar dat we gedurende de jaren meer hebben geleerd en dat de tijd alles heeft geheeld. De overtuiging kon nu beter plaats maken voor iets wat veel gezonder zou zijn. Dus we gingen akkoord dat er een nieuwe gezondere boodschap doorgegeven mocht worden vanuit de hersenen, door de nekwervels naar de ruggengraat en de spieren. Een boodschap vol liefde, en over lenig zijn, sterk en gezond zijn. Een boodschap die gedragen werd door licht en gezondheid. Elke cel in het lichaam reageerde door akkoord te gaan om het oude door deze nieuwe boodschap te vervangen. Terwijl dat gebeurde, wilde ook het hart gehoord worden. Het hart liet weten dat het lichaam, de cellen het dna, en heel belangrijk ook de hersenen (mind), vaker moesten luisteren naar wat het hart te zeggen had. Het werd tijd dat naast het in balans brengen van hart en geest (mind) ook een samenwerkingsverband zou gaan plaats vinden tussen deze twee. En zo werd besloten met mijn hele zijn. Een intense warmte stroomde door mijn hele lichaam. Heerlijk. Ik had het gevoel dat het gedaan was met deze sessie en besloot de geplande activiteiten van de dag te gaan uitvoeren: reparatie van de wasmachinekraan, de vlotter van de toilet en de pomp van de waterval in de tuin.
Toen ik begon werd me door mijn rug meteen aangegeven om de werkzaamheden een dag uit te stellen en ik ging meteen akkoord. Toen realiseerde ik me ineens dat alles deze ochtend te maken had met het stromen van energie, water in een niet optimale vorm. Ik moest zachtjes lachen. De laatste boodschap die ik meekreeg is om dit verhaal op te schrijven en te delen. Enerzijds voor mezelf (om het te laten integreren) en anderzijds is er misschien iemand die er van kan profiteren als dit gelezen wordt.
OK, en morgen laat ik jullie weten hoe dit stukje prachtige lichaamstaal uitgewerkt heeft.
Nou het heeft gewerkt hoor. Op het moment dat ik met het schrijven van dit stuk klaar was, was de rugpijn verdwenen. Op dezelfde dag nog. En vandaag ook. Nu zit ik hier in de vroege ochtendzon en dank ik mijn lichaam en mezelf dat we de tijd hebben genomen om te helen, op een diep niveau.
Lichaamstaal....het kan voor veel meer worden gebruikt als we dachten.
With Love, Light and Laughter from Heart to Heart,
Peter
PS (Synchroniciteit ten top) Een dag na het schrijven van dit artikel, zat dit in mijn email:
That thing you're dealing with right now, Peter... is not by chance.
It's the beginning of the most exciting transformation of your life, so far.
Birds in the sky...
The Universe
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten