donderdag 10 oktober 2013

Lichaamstaal


For English version click: Body language

Je hebt de term "lichaamstaal" vast wel eens gehoord. Vandaag wil ik schrijven over een ander soort lichaamstaal...hoewel, misschien toch niet anders. hier is het verhaal.

Gedurende mijn leven ben ik diverse manieren tegengekomen om meer met mijn eigen lichaam in contact te komen, meer met wie ik werkelijk ben, om mijn leven meer inhoud te geven en om die zaken kwijt te raken die negatief voor me uitpakten. Ik volgde veel cursussen over (emotioneel) lichaamswerk, Reiki, Qigong, de Helende Reis, Rebalancing, diverse modules vanuit Lightworker, en mijn leven werd steeds stabieler, overvloediger en vreugdevoller.
Nog nooit heb ik het leven zo mooi en vol van liefde ervaren als tegenwoordig. Ik ben vol dankbaarheid naar het leven zelf. Natuurlijk weet ik ook wel dat het allemaal gemanifesteerd wordt door mijn eigen verlangens en dromen, en ik ben dan ook nooit gestopt om er in te blijven geloven. Ik respecteer en eer dan ook, datgene wat om ons heen is en wat ons helpt om datgene te krijgen wat we nodig hebben op een diepe manier.
En toch, de laatste maanden heb ik last van verschillende pijntjes, niet erg, maar wel erg oncomfortabel. Elleboog, ruggengraat, tanden, hoofd, schouders. En ze komen regelmatig terug. Word ik ouder? Is het de nieuwe energie waarbij onze lichamen mogen veranderen om in hogere frequenties te kunnen zijn? Het is geen stress of zwaar werk. Maar wat is het dan? Een ding komt echt regelmatig terug en dat geeft zorgt voor heel wat probleempjes gedurende de dagelijkse praktijk. En dat is dat het in mijn onderrug schiet. Soms, alleen al bij het optillen van een kopje thee voel ik een steek wat maakt dat ik me een dag of soms twee minder makkelijk kan bewegen. Op andere dagen kan ik zwaar werk doen, tillen en in de meest onhandige houding aan het werk zijn zonder problemen.
Vanmorgen werd ik wakker met het idee om er eens rustig en comfortabel voor te gaan zitten en te zien of er een antwoord in me op zou komen op deze kwestie. Ik besloot om mijn lichaam gewoon te vragen of het me meer kon en wilde vertellen. Ik moest denken aan een aantal Journey technieken en meteen zag ik mezelf door mijn ruggengraat naar beneden zakken, precies naar de pijnlijke plek. Daar aangekomen keek ik in het rond en voelde al direct een soort kou en "niet begrepen zijn". Dus ik vroeg aan de ruggengraat wat er aan de hand was. Het antwoord wat meteen kwam was dat het zich niet sterk genoeg voelde om mij staande te houden en te supporten in alles wat ik deed en wilde doen. Ergens herkende ik dit wel, het was een heel oude overtuiging van mijzelf, waar ik jaren geleden ook al eens aan had gewerkt. Ik werd nu gewezen op een van de nekwervels (de zesde, werd me verteld terwijl ik niet eens weet of deze bestaat). Maar goed, daar was het dan, en de boodschap kwam meteen binnen: "Jouw denken heeft ons altijd laten weten dat wij als wervels erg kwetsbaar zijn, speciaal toen na dat ongeluk". Plotseling kwam alles ineens weer terug. Toen ik 17 was heb ik een ongeluk gehad op het honkbalveld tijdens een wedstrijd waarbij ik een ernstige blessure aan de nek opliep en drie maanden in het ziekenhuis heb gelegen. Nadat ik weer op de been was bleek mijn nek nog een aantal jaren zeer gevoelig voor aanrakingen en niemand mocht mij daar dus aanraken. Het was toen dat de overtuiging van kwetsbaarheid zich nestelde in de nek en door werd gecommuniceerd naar de rest van de ruggengraat. Ik besloot aan de wervels uit te leggen dat het voor die tijd een uiterst goede beslissing was, een goede bescherming tegen verdere beschadiging, maar dat we gedurende de jaren meer hebben geleerd en dat de tijd alles heeft geheeld. De overtuiging kon nu beter plaats maken voor iets wat veel gezonder zou zijn. Dus we gingen akkoord dat er een nieuwe gezondere boodschap doorgegeven mocht worden vanuit de hersenen, door de nekwervels naar de ruggengraat en de spieren. Een boodschap vol liefde, en over lenig zijn, sterk en gezond zijn. Een boodschap die gedragen werd door licht en gezondheid. Elke cel in het lichaam reageerde door akkoord te gaan om het oude door deze nieuwe boodschap te vervangen. Terwijl dat gebeurde, wilde ook het hart gehoord worden. Het hart liet weten dat het lichaam, de cellen het dna, en heel belangrijk ook de hersenen (mind), vaker moesten luisteren naar wat het hart te zeggen had. Het werd tijd dat naast het in balans brengen van hart en geest (mind) ook een samenwerkingsverband zou gaan plaats vinden tussen deze twee. En zo werd besloten met mijn hele zijn. Een intense warmte stroomde door mijn hele lichaam. Heerlijk.  Ik had het gevoel dat het gedaan was met deze sessie en besloot de geplande activiteiten van de dag te gaan uitvoeren: reparatie van de wasmachinekraan, de vlotter van de toilet en de pomp van de waterval in de tuin.

Toen ik begon werd me door mijn rug meteen aangegeven om de werkzaamheden een dag uit te stellen en ik ging meteen akkoord. Toen realiseerde ik me ineens dat alles deze ochtend te maken had met het stromen van energie, water in een niet optimale vorm. Ik moest zachtjes lachen. De laatste boodschap die ik meekreeg is om dit verhaal op te schrijven en te delen. Enerzijds voor mezelf (om het te laten integreren) en anderzijds is er misschien iemand die er van kan profiteren als dit gelezen wordt.
OK, en morgen laat ik jullie weten hoe dit stukje prachtige lichaamstaal uitgewerkt heeft.

Nou het heeft gewerkt hoor. Op het moment dat ik met het schrijven van dit stuk klaar was, was de rugpijn verdwenen. Op dezelfde dag nog. En vandaag ook. Nu zit ik hier in de vroege ochtendzon en dank ik mijn lichaam en mezelf dat we de tijd hebben genomen om te helen, op een diep niveau.
Lichaamstaal....het kan voor veel meer worden gebruikt als we dachten.


With Love, Light and Laughter from Heart to Heart,
Peter


PS (Synchroniciteit ten top) Een dag na het schrijven van dit artikel, zat dit in mijn email:

That thing you're dealing with right now, Peter... is not by chance. 

It's the beginning of the most exciting transformation of your life, so far. 

Birds in the sky... 
    The Universe

Body language

Voor Nederlandse versie klik: Lichaamstaal

You must have heard of the term "body language". Today I want to write about a kind of different body language...well maybe not so different. Here's the story.

During my life I have come across different ways to get more in touch with who I really am, to enrich my life, to get rid of the things that worked out negatively for me. I followed workshops, seminars and courses about (emotional) body work, Reiki, Qigong, The Healing Journey, Rebalancing, several modalities at Lightworker and my life became more and more stable, abundant and joyful.
Never I experienced life so beautiful and full of love as nowadays. I am fulfilled with gratitude towards life itself. Yes sure, I know it is all manifested by my own desires and dreams, and I never stopped believing in them, however I deeply respect and honor that what is surrounding us and assisting us in everything we need.
And yet, last couple of months I am suffering from several pains, minor ones, but still very uncomfortable. Elbow, spine, teeth, head, shoulders. All coming back regularly. Is this from getting older? Is it the new energy, changing body templates? It is not about stress, or heavy work. But what is it? One particular item comes back all the time giving me some trouble in day to day activities. And that is the trouble with the spine in the lower back. Sometimes, just by lifting a cup of tea, the back hurts, which continues one or two days. Other times I can lift heavy stuff and work in strange positions without any problem.
This morning I woke up with the idea to sit for a while in a very comfortable position to see if any answer would come up. I decided to ask my body if it would tell me something about these discomforts. I remembered some Journey techniques and immediately I saw myself going down into my spine, right to the painful spot. Arrived there, I looked around and felt a kind of coldness and misunderstanding. So I asked the spine what was going on. The direct answer was that it felt not strong enough to hold me and to support me with the things I did and wanted to do. Somehow I did recognize it. It was an old, very old belief system where I have worked on many years ago, which was coming in that time from a different part in my body. I was directed to one of the vertebrae in my neck (the sixth, I do not even know if this one exists). However there it was, the message came out: Your mind always told me that we as vertebrae were always very vulnerable, especially after the accident. Suddenly it all came back. When I was 17, I had a severe neck injury and was hospitalized for three months after an accident during a baseball game. After recovery my neck was very sensitive for years and nobody was allowed to touch it. It was at that time that the believe was stored that the neck (and the rest of the spine) was vulnerable. After convincing the neck vertebrae and the mind that is was at that time the perfect guardian for further damage and injuries, we now learned together that time has changed everything and that that message was not correct anymore. So we agreed a new and more sound message to spread from the mind through the neck and spine all the way to the muscles. A message with love, and about being lean, strong and healthy, carrying light and wellness. Every cell agreed with it and replaced the old for the new message. With that happening, also the heart wanted to be heard. It said that the body, the cells and dna, and most important also the mind had to listen more often to the heart. It was time to not only to have balance between heart and mind but also to have a cooperation between them. And so it was decided with the whole of who I am. An intense warmth was flowing through the body. I had the feeling it was all done and went back to my planned activities for the day: repairing a water tap from the washing machine, the waterstop of the toilet and the pump of the waterfall in the garden.

When I started my back told me to postpone it to the next day and I agreed. Then I realized that all these items had something in common: Flows of water or energy, not optimal organized. I laughed. The last message I received is to write this story down, for myself (extra time to let it integrate) and who knows, for somebody else who might benefit from the story. OK. Tomorrow I will let you know how this litlle magnificent body language has worked out.

Well it worked I can tell you. The minute I finished this writing the back pain was disappeared. Now in the early morning, greeting the sun, I thank my body and myself to have taken time to heal.
Body language.....it can be used for lot more than we ever thought.

With Love, Light and Laughter from Heart to Heart,
Peter

PS (Synchronicity at its best) One day after writing this article I found this in the email:

That thing you're dealing with right now, Peter... is not by chance. 

It's the beginning of the most exciting transformation of your life, so far. 

Birds in the sky... 
    The Universe