Eindelijk weer eens zin, tijd en inspiratie om iets te schrijven. En dat gaat over iets wat ik vandaag meemaakte, nee eigenlijk moet ik zeggen wat ik vandaag ineens besefte.
Wat was het geval?
Zoals velen weten doe ik af en toe een dienst als Mobiel Assistent / Chauffeur bij de Stichting Mobiele Artsen Service Haaglanden (SMASH). Daar zien we vele patiënten die hulp nodig hebben, acuut en minder acuut.
En ik gebruik expres het woord patient. Want vandaag kwam ik een oud collega van de brandweer tegen met wie ik vaak heb samengewerkt. We hebben samen nog diverse opleidingen bij de brandweer gegeven. En ik hoorde hem praten over een slachtoffer. Een woord dat ik zelf ook oh zo vaak heb gebruikt en geroepen tegen de collega's die ik een brandend pand in stuurde. Maar nu was dat woord niet zo op zijn plaats, althans zo voelde het. Alleen had ik even geen tijd om er verder over na te denken of om me te realiseren waarom dat zo voelde. Pas later, al rijdende naar de volgende patient, werd me langzaam duidelijk wat het was.
Wat is dat eigenlijk voor een woord: "slachtoffer". Het bestaat uit twee losse woorden: slacht en offer. Bizar toch? Hoezo is iemand die gewond is geraakt een mengelmoes van iets wat "geslacht" is of een "offer" is?
Na een beetje rond googelen werd het duidelijk dat je heden ten dage dit woord als geheel moet zien en niet als twee losse woorden. En het werd vroeger gebruikt om aan te duiden dat iets of iemand gedood (geslacht) werd als offer voor de goden.
Tegenwoordig is een slachtoffer een persoon die onderhevig is geweest aan een ernstige ervaring zoals bedreiging of ongeval. Ik citeer:
" Slachtoffer is een persoon die een schokkende gebeurtenis (buiten de gebruikelijke menselijke ervaring) heeft meegemaakt, daarvan getuige is geweest of erover gehoord heeft en daarop met een intens gevoel van machteloosheid en intense angst heeft gereageerd. Het gaat om normale reacties op een abnormale gebeurtenis waarbij de eigen beleving van het slachtoffer voornamelijk de impact van de gebeurtenis bepaalt.
Dit is echter niet de oorspronkelijke, in onbruik geraakte, betekenis van het woord: het wezen (dier of mens) dat geslacht wordt ten offer aan een godheid.
Het mag dan wel een veel gebruikt woord zijn geworden maar ik prefereer nu toch liever het woord "patient" om iemand aan te duiden die de hulp nodig heeft van een hulpverlener.
En nu ik er over denk gebruik ik dit woord toch al weinig omdat ik de persoon die hulp nodig heeft altijd met meneer, mevrouw, dame of man of kind blijf betitelen, en vaak nog met de naam er bij. Per slot van rekening stel ik mezelf ook altijd voor met mijn functie als assistent van de arts. Ik zie gewoon dat de persoon die om hulp vraagt dat erg prettig vindt. Kleine moeite, grote impact.
Veilige en gezonde groetjes!
Peter
En nu ik er over denk gebruik ik dit woord toch al weinig omdat ik de persoon die hulp nodig heeft altijd met meneer, mevrouw, dame of man of kind blijf betitelen, en vaak nog met de naam er bij. Per slot van rekening stel ik mezelf ook altijd voor met mijn functie als assistent van de arts. Ik zie gewoon dat de persoon die om hulp vraagt dat erg prettig vindt. Kleine moeite, grote impact.
Veilige en gezonde groetjes!
Peter
