dinsdag 28 april 2015

Alweer een uitgekomen droom




Laat me u verassen met deze titel: "Alweer een uitgekomen droom".
Het eerste wat opvalt is het woordje "alweer". Hoezo alweer? Komen bij mij dan zoveel dromen uit?

En ik durf nu wel zo'n beetje te beweren dat het inderdaad zo is. Alle dromen die ik ooit heb durven dromen zijn uitgekomen. In eerdere blogs heb ik daar al over geschreven.
Maar tegenwoordig zijn het geen dromen maar eerder gedachten over wat ik leuk zou vinden. En daar blijf ik dan aan denken en gaandeweg vormen zich meer ideetjes over het onderwerp, doen zich kleine voorvallen voor die op de een of andere manier hiermee te maken hebben en kom ik als vanzelf in actie om er iets mee te doen zonder dat ik nog echt een idee heb waar het toe kan leiden. Al vormt zich dan wel intussen een idee wat ik "te gek" zou vinden en waar ik heel blij van word.

Zo ook met deze droom, die begon als een moment van geluk met mijn kinderen. Vroeger vertelde ik mijn beide dochters verhaaltjes voor het slapen gaan. Vaak uit een boek, maar op vakantie deed ik dat al improviserend. Ze waren er gek op!
Na twintig jaar vroeg een van mijn dochters of ik ze nog wist. Ik kon me deze verhaaltjes niet zo goed meer herinneren, alleen de grote lijnen kende ik nog wel. Waarop mijn dochter vroeg of ik ze niet eens wilde opschrijven.
Nu liep ik al een tijdje met het gevoel om iets te willen schrijven, wat ik dan ook deed in de vorm van losse flodders, of in de vorm van antwoorden op de diverse Facebook berichten. Ik begon dit steeds leuker te vinden en het idee om eens te proberen om die verhaaltjes op te schrijven maakte me steeds nieuwsgieriger en blijer. Ik besloot dus om het er op te wagen.

Het eerste verhaal ging nog wat moeilijk maar na een week of drie had ik een begin verhaaltje. De mensen om me heen waren zo enthousiast dat ik besloot er nog een te schrijven. En na nog eens drie weken had ik een tweede verhaal. En het viel me op dat er in beide verhalen niets van de vroeger vertelde verhalen in terug kwam. Ik was verbaasd en voelde me heel prettig bij de twee verhalen.

En toen zei iemand dat het wel eens een boek kon worden. "Ik, een boek schrijven??? No way!!" was mijn eerste gedachte. Maar het zaadje was geplant en ik bleef met de gedachte spelen en zag me al met mijn eigen boek lopen om in de boekenkast te zetten. Dit beeld werd sterker en sterker en ik werd heel vrolijk van dit beeld.

Dus ik besloot maar door te gaan met het schrijven van deze verhaaltjes. En toen ging het snel. De sluizen gingen als het ware open en de verhaaltjes vlogen over het scherm van mijn laptop. Zonder te kijken wat ik schreef vlogen mijn vingers over de toetsen. En op het moment dat ik dacht dat het klaar was las ik het na. Dan bleek dat ik of een heel verhaal had geschreven of een deel van een verhaal waar nog iets aan toe te voegen was. Soms een week of twee later kwam dan ineens de rest van het verhaal.
"Zou het dan echt een boek worden" dacht ik nog.

Maanden later lagen er 21 verhalen klaar. Verhalen waarvan anderen zeiden dat ze een diepere betekenis hadden dan je op het eerste gezicht zou denken. En bij het redigeren van de tekst, moest ik bekennen dat de verhalen voor iedereen die ze zou lezen, jong en oud, een bepaalde boodschap bezat.
En dat vond ik ware magie. Iets wat begonnen was als een leuk probeerseltje nu gezien werd als een volwaardig boek met een boodschap.
En meteen de meest waardevolle boodschap voor mezelf: "Geloof in jezelf, geloof in wat je kunt, heb plezier in wat je doet en laat de rest los. Zie dan eens wat er gebeurt".


Nu wist ik het zeker, dit werd een boek voor iedereen. Ik vond vrijwilligers die keer op keer de verhaaltjes lazen en de foutjes eruit haalden. Ik vond iemand die de illustraties wilde doen. Deze kwamen tot stand door mezelf geen beperkingen te laten opleggen en elke keer weer mijn gevoel bij de illustraties te checken. Het werd een heel nieuw concept. En het werd heel goed aangevoeld en begrepen waar ik heen wilde met de illustraties. En dan de layout. Wat een samenwerking kreeg ik, ondanks mijn veeleisende vragen.

En zo is dus een nieuwe fase in mijn leven tot stand gekomen. Een droom is weer uitgekomen. Een gedachte die langzamerhand een droom is geworden en waar ik in ben gaan geloven. Een droom die ik leven heb ingeblazen met mijn emoties van vreugde, plezier, twijfel, geluk, liefde. Mijn energie die mijn droom in beweging bracht en het universum die de juiste mensen en ingrediƫnten bijeen bracht om dit tot stand te laten lomen.

Bij deze presenteer ik u de : "Kreukelbaardkronieken".

Hebt u interesse in de magische wereld van Kreukelbaard, laat u mij dit dan weten via een persoonlijk berichtje.